خبرفیت-چند صباحی می‌شود که بحث محدودیت فعالیت‌های ورزشی موازی با فدراسیون‌ها توسط انجمن‌ها، کمیته‌ها، تشکل‌های ورزش دانشجویی، کارگری و… مورد توجه و در دستور کار مسئولان مربوطه در وزارت ورزش و جوانان و رؤسای فدراسیون‌های ورزشی قرار گرفته است و در بین فدراسیون‌های ورزشی نیز، فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام یکی از آن فدراسیون‌هایی است که تا به امروز بیشترین آسیب را از این تشکل‌های موازی خورده و همچنان نیز دارد می‌خورد. فدراسیونی که با توجه به میزان علاقه‌مندی افراد جامعه به آن مورد توجه خاص تشکل‌های موازی قرار گرفته است. در این ایام روزی نیست که نشنویم فلان مسابقات، فلان کلاس آموزشی و فلان فعالیت موازی با فعالیت‌های تعریف شده فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام در اقصی نقاط کشور دارد برگزار می‌شود و این همان معضل بزرگی است که پاسخگویی به آنها انرژی زیادی را از فدراسیون گرفته و می‌گیرد. رقابت‌هایی که متأسفانه در هر برهه از زمان با بهانه‌های مختلف و با حرف و حدیث‌های بسیار هم همراه می‌شود. رقابت‌هایی که متولیان اصلی آن که باید در جریان قرار گرفته و با برگزاری آن به نوعی موافقت و تعامل کنند یا در جریان برگزاری آن نیستند یا این که مخالفت ضمنی خود را با آن از قبل اعلام کرده‌اند. رقابت‌هایی که بعضاً تشکیلات دانشجویی کشور مسئولیت آنها را بر عهده دارد. تشکیلاتی که حساسیت مسئولان آن به ورزش بدنسازی و پرورش اندام و رشته‌های زیر مجموعه آن برای علاقه‌مندان به این رشته مدت‌هاست که علامت سؤال بزرگی را ایجاد کرده است. مجموعه‌ای که به راستی از خود می‌پرسند آیا رشته بدنسازی و پرورش اندام و زیرمجموعه‌های آن در مقایسه با رشته‌هایی چون بسکتبال، والیبال، فوتبال، شنا، ورزش‌های رزمی و… یک ورزش دانشجویی به حساب می‌آید. سؤالی که پاسخ به آن برای خود مسئولان ورزش دانشجویی هم کاملاً مشخص است، اما چرا به آن توجهی نمی‌شود، این دیگر سؤالی است که به دنبال پاسخگویی آن از سوی مسئولان ورزش دانشجویی خواهیم ماند!
محمدرضا نصرالله زاده