محمدرضا نصراله زاده
اصلاً در همان بدو ورود به هاربین چین و هتل محل استقرار تیم‌هایشرکت‌کننده هم می‌شد، بی‌برنامگی میزبانان چینی را به خوبی متوجه شد. آنها علی‌رغم آنکه تجربه میزبانی مسابقات بسیاری را در کارنامه خود داشتند اما گویا برای برگزاری این رقابت‌ها اصلاً آماده نبودند چرا که اگر غیر از این بود، هرگز این اتفاقات نادر و غیرمنتظرهنمی‌افتاد.تغییر گاه و بیگاه برنامه مسابقات، تعجیل در برگزاری سریعرقابت‌ها و خیلی از موارد دیگر باعث شد تا چینی‌ها در فاصله زمانینزدیک به 6 ساعت مسابقه‌ای را که در سه رشته فیزیک، پرورش‌اندام و بادی‌کلاسیک آغاز کرده بودند را به پایان برسانند. مسابقاتی که داورانش ناهار را سرپایی در همان محل مسابقات صرف کردند. مسابقاتی که همه چیزش روی حدس و گمان طراحی شده و به تعبیری قدرت تفکر را از تیم‌های دیگر سلب کرده بود.چینی‌ها در غیاب رافائل سانتوجا رئیسفدراسیون جهانی پرورش‌اندام IFBB خوب می‌دانستند که پاول رئیسکمیته داوران IFBB نیز قصد ماندن دو روزه را در هاربین ندارد و به همین دلیل هم برای آنکه همه مسابقات را پیش روی او برگزار کرده باشند با سرعت برق و باد رقابت‌ها را برگزار کردند تا هم پاول مسابقات را کنتراتی برگزار کرده باشد و هم اینکه خودشان را از زیر فشار احتمالیمسابقات خارج کرده باشند.چینی‌های میزبان در عمل مسابقات را فدایعدم حضور یک نفر و حضور یک نفر دیگر و یا به کلام ساده‌تر برنامه‌ریزی غلط و متغیر خود کردند و اجازه هرگونه ابتکار عملی را از مسئولان دیگر کشورها گرفتند تا شرکت‌کنندگان با خاطره‌ای نه‌چندان خوش این کشور را ترک کنند. هرچند که به نظر می‌رسد، مسئولان IFBB برایآنکه اعضای خود را از دست ندهند، باید برنامه دیگری را برای خود طراحیو اجرا نمایند چرا که توسل به برنامه‌های همیشگی قطعاً در آینده‌اینزدیک تاوان سنگینی را برای آنها به همراه خواهد داشت